Internet: we struikelen vaak over dezelfde problemen
Het internet “gaat nog eens groot worden”, maar als het internet een veld is waar de gebruikers in mogen bewegen, dan zijn die gebruikers een soort sprinkhanen. Ze graasden al rondspringend het internet af, op zoek naar verse content, veel content. Toen het internet steeds sneller (beschikbaar) werd, ontwikkelden de sprinkhanen eindelijk vleugels en gingen ze nog vlotter en allesvernietigende het internet af. Hier en daar bleven lege hulzen achter, vraag maar aan de mensen bij MySpace. De vergelijking gaat natuurlijk mank: de gebruikers maken zelf ook wat ze consumeren, maar de wervelstorm waarmee content en gebruikers rondrazen heeft wel iets overdonderends. En toch is er -net als bij de sprinkhanenplagen- ook steeds veel bekends terug te zien.
Contentcreatie
Toen ik nog maar een beginnend internetgebruiker was, een n00b, leerde ik al snel een aantal dingen, die nog steeds waar lijken te zijn. Dé manier om bezoekers te trekken is ‘cool’ en ‘inhoud’, bij die laatste gaat het vooral om volume en bij die eerste… ook om volume, wil je iedereen vast houden. Natuurlijk kun je ook inzetten op minutieus samengestelde content, ook een vorm van ‘cool’, maar dat betekent meestal alleen dat je volume lager kan zijn. Dat zijn een beetje een soort communicerende vaten. Vaker nog betekent het dat je een one-hit wonder zult blijven, en daar is ook niets mis mee: ga je daarna gewoon lezingen geven over “bekend zijn van het internet”.
Met ‘volume’ is je streven volledigheid. Natuurlijk kun je waarschijnlijk nooit alles hebben, maar je kunt toch in ieder geval een poging wagen. Gewoon zorgen dat niemand meer om je heen kan. Een soort wikipedia worden. Als mensen op zoek zijn naar de informatie over roodgestreepte kaketoe komen ze altijd bij jou uit, want jij bent de enige met alles over die kaketoe. Enfin: u snapt me wel. Niet echt een groeimarkt, kaketoe’s dus misschien een andere niche kiezen, maar dit is wel het idee.
Idealiter doe je natuurlijk beide: veel goede content. Het is een open deur, natuurlijk. Maar waarom struikelen we er dan toch nog zo vaak over? Nummer 1 tip van bloggen is: “post regelmatig”. En toch doen velen dat niet, en vragen zich vervolgens af waar de bezoekers blijven. Origineel blijven is een voorwaarde voor goede content, maar dat compenseer je gewoon met veel, als je daar zin in hebt, vraag maar aan 9gag of ebaumsworld.
No one likes you
Staat iets eenmaal online, dan blijft het online. “Dat is geen wet van meden en perzen”, roept u, en uitzonderingen zijn vast te vinden: maar dit is de basisregel. Altijd er van uit gaan dat wat u online kwakt, daar ook zal blijven. Helaas geldt dat ook voor wat anderen over u online zetten: dat kan knap lastig worden als daar (andere) bedrijven bij zitten, die dat doen. Toch krijg je nog hordes mails met “embargo tot”, daar kun je natuurlijk in goed vertrouwen afspraken over maken, maar eigenlijk is het een beetje een oudmediaal trekje.
Innovatie
Over oude wijn in nieuwe zakken gesproken. Menig bedrijf worstelt met ‘online’ door het bekende Innovator’s Dillemma, waar Alexander Pleijter me onlangs op wees. Je geld verdien je nog met dode bomen, maar online is de toekomst: hoe kun je nu je toekomst vast voorbereiden, terwijl daar voorlopig nog geld bij moet? Dat werkt voor de meeste organisaties niet. En dan staan er wel wat van de jonge jongens (en meiden) aan te stoelpoten te zagen omdat zij nog in zo’n los-vast verband werken dat er wel wat centjes of eer aan te behalen valt.
De internet gemeenschap moet nog een flinke schop onder de kont krijgen: hoe krijgen we content deling nog makkelijker en intuïtiever? Pinterest en Tumblr geven daar een richting aan, maar zijn vaak weer beperkt in het uitputtende niveau: waar zijn de achtergronden? Zit ook niemand op te wachten en daarmee sluiten we aan bij nog zo’n oude vertrouwde bekende. Want hoe krijg je nu je ‘serieuze’ content over de toonbank, terwijl kattenfilmpjes en dansende hamsters je bezoekersstoom voeden? Het antwoord zit hem in een mate van eerlijkheid, iedereen vind een quick laugh fijn; maar we moeten ook durven dat aan te bieden naast een opiniestuk, mooie foto of diepgravend onderzoek. Vooralsnog lijken de meeste initiatieven voorbestemd slechts een verkapte eendagsvlieg te worden: we kijken even en gaan daarna verder met onze roofbouw, op een andere plek.
CC-Foto: Clive Darr