Marktonderzoekers: Hoe stoppen we met ons steeds hetzelfde af te vragen?
“Wat kunnen we doen om te voorkomen dat we onszelf steeds hetzelfde afvragen?”, het lijkt een beetje een onduidelijke vraag, maar het gaat er mij om dat ik zie dat Marktonderzoekers steeds op een paar dezelfde vragen in hun vakgebied lijken terug te komen. Hoe kan dat? En hoe stoppen we dat? Want echt productief lijkt het vooralsnog niet.
Naar ik meen kwam het bij de MOA nieuwjaarsborrel 2013 ook al even voorbij: we vragen ons, als marktonderzoeker, toch vaak weer hetzelfde af. En we hebben de antwoorden er inmiddels ook al zo’n beetje bij paraat. Toch komen ze elk jaar terug, omdat er weer andere mensen (met misschien net een even ander perspectief) naar vragen, of gewoon omdat het ons toch were relevant lijk.
‘Zo kan het niet!’
‘Response rate’, ‘vragenlijst lengte’, al dat soort dingen. “Zo kan het toch niet!” kun je letterlijk uit de monden optekenen als het gaat om “te lange vragenlijsten”, maar toch worden ze gemaakt (nee, u doet dat natuurlijk nooit 😉 ) en kunnen we ons een half jaar later de vraag wéér de vraag stellen hoe het korter kan. Hoe doorbreken we deze ‘ketting’? Educatie? Meer schrijven voor een publiek dat breder is dan ons eigen vakgebied?
Ik heb al eens geopperd desnoods maar af te trappen door een paar columns rondom dit onderwerp aan bijvoorbeeld de Clou aan te bieden, maar zou dat het ‘doen’?
Deze ‘vraag’ stelde ik eerder in de LinkedIn groep van de MOA (Center for Information Based Decision Making & Marketing Research) min of meet de vakgroep voor marktonderzoekers. Helaas zijn er nu, twee maanden later, in totaal nul (0) reacties. Over het uitblijven van interactie in veel LinkedIn groepen later meer.