Reach the Reporter: In gesprek met de lezer

Het Global Editors Network (GEN) houdt regelmatig hackdays waarin teams van verschillende mediabedrijven op een vriendschappelijke manier tegen elkaar ‘strijden’. De teams krijgen twee dagen de tijd om tijdens een hackathon een nieuw idee uit te werken. Het is dan (meestal) een prototype, maar op de eindpresentatie moet je kunnen laten zien hoe jouw idee in elkaar steekt, welk probleem het oplost, en hoe het aansluit bij je media-organisatie. In 2013 waren we met een team van ThePostOnline aanwezig, en sleutelden we Reach the Reporter in elkaar.

Reach the Reporter (laten we het RTR noemen) was bedoeld als een manier om direct in gesprek te gaan met de lezer. Mogen we het licht profetisch noemen? Bij deze. Het team van TPO, bestaande uit Jeroen Weghs, Ingelise de Vries en ikzelf sleutelden onder het genot van Club Mate (dank, gastheer @wol, namens de NOS) een systeem in elkaar, dat de bedoeling van RTR kon laten zien. Zo kwamen we destijds op onderstaand concept.

Het idee: in gesprek met de nieuwsconsument

ThePostOnline heeft, in 2013, een relatief jong publiek. Geen tieners, maar wel ervaren internetters. Mensen die niet vastzitten aan één medium. Dus voor ons is het van belang met iets te komen waarmee we de aandacht vast blijven houden. Daar helpt Reach the Reporter bij.

De lezers willen kunnen beslissen welke nieuwsverhalen ze blijven volgen. Ze zouden het liefst nog kiezen welke reporter er voor ze op pad gaat. Bovenal: lezers willen best graag helpen, ze leveren kritiek en soms (echt!) geven ze complimenten.

Daarom zien we bij ThePostOnline niet alleen ons merk, maar ook ‘onze mensen’ als een merk. TPO-journalisten zijn actief op social media, hebben een eigen gezicht, ze promoten hun eigen artikelen en gaan nu al in gesprek met lezers.

RTR in de praktijk

Het uiteindelijke systeem bestaat naast de website ook uit een app met twee ‘kanten’. Die kanten zijn die voor de gebruiker en die voor de journalist, met de verhalen waaraan hij of zij werkt. Lezers stellen vragen direct via de website, gelijkend op hoe ze nu zouden reaguren, of direct via de app bij een nieuwsfeit. Laten we dat bekijken aan de hand van drie voorbeelden:

Een televisieverslaggever gebruikt de app

Stel, een TV-verslaggever doer verslag van Project-X: een hip feestje in een klein Hollands stadje. Na zijn standup om 6 uur neemt hij contact op met de redactie, en overlegt over de verdere verslaggeving. Voor hij weer de straat op gaat kijkt hij naar zijn RTR-app, en hij ziet direct de (gerangschikte) vragen van kijkers. Zo ziet hij direct wat er leeft, wat mist de kijker en wil men nog weten. In de uitzending van 8 uur kan hij dat aspect dan uitdiepen, eventueel zelfs ingaan op een specifieke vraag: “Bert Brussen wilde graag van ons weten…”.

Het voordeel voor een online-redacteur

In deze situatie werkt een online-redacteur aan een verhaal over de ontvoering van twee jongetjes. Terwijl het verhaal nog breaking is publiceert hij het eerste artikel, en werkt direct verder aan de followup. In plaats van door tientallen geschokte reacties en honderden steunbetuigingen te waden, opent hij de app en ziet de top 5 van zaken waar het publiek een antwoord op wil hebben.Als hij nog tijd heeft kan hij nog verder lezen, voor meer invalshoeken die zijn volgende artikel sterker maken.

Een radioverslaggever komt bij de premier

Een derde voorbeeld is een radioverslaggever die bij een persconferentie van de premier komt. Terwijl de premier spreekt rollen de eerste vragen al binnen. “Zijn er nog vragen?”, natuurlijk zijn er die, want onze reporter heeft de app op zijn telefoon staan.

“Meneer Rutte, 80 procent van onze luisteraars zou graag willen weten waarom u dit niet vorige week naar buiten kon brengen, nu u zegt dat er sindsdien geen veranderingen zijn in deze situatie”

Goed in contact met je publiek

Zoals de voorbeelden laten zijn staat de reporter nog steeds op de eerste plaats. Hij maakt de keuzes. Maar het publiek kan meedenken, meezoeken en de verslaggever krijgt een live-feed van wat er speelt onder zijn publiek.

Tegelijkertijd heeft de bewuste reporter een excellente manier om zijn verhalen min of meer te crowdsourcen. Natuurlijk bestaat er nog vaak de gedachte dat ‘de journalist’ de expert is in kritisch volgen, maar zelfs een goede journalist kan bijleren en bijstellen aan de hand van de input van 10.000en lezers.

Met Reach the Reporter dichten we het gat tussen journalist en publiek. Dat kan u ook.

Over Reach the Reporter, anno 2016

Allereerst ben ik veel dank verschuldigd aan mijn collega’s destijds, Jeroen Weghs en Ingelise de Vries. Samen hebben we dit concept bedacht en aan de onderbouwing geschaafd. Bovenstaande tekst en voorbeelden zijn gebaseerd op de tekst die we destijds, in 2013, schreven. Veel dank daarvoor gaat ook nogmaals naar Jeroen.

Ten tijde van onze conceptontwikkeling broeide en borrelde de interactie journalist-publiek al hevig. We hadden de illusie van de eerste ‘burgerjournalisten’ al lang achter de rug, maar het idee dat een samenwerking tussen publiek en media wel kon kreeg inmiddels door nieuwe technieken meer grond. We hadden immers ook al jaren Twitter, dat zich bewees als een onschatbare bron van (te) veel informatie.

De journalist in gesprek met het publiek

We zien dat het “gesprek met de lezer” (het gaat nog vaak om lezers) een expliciet gesteld doel van De Correspondent is. “Elke publicatie op De Correspondent is de start van een gesprek met lezers“. Er zijn talloze kritieken op het initiatief, maar het moet gezegd worden dat zij in ieder geval erkennen dat de journalist kán leren van de lezer.

Eerder bestond al De Nieuwe Pers (DNP). Een geheel ander concept, maar door de deelnemers geprezen als een manier om dichter bij de lezer te komen. Inderdaad is de doorontwikkeling er van, als Reporters Online, nog duidelijker een manier om journalisten zichzelf uit te laten geven. Precies de notie die we bij de uiteenzetting van het veld waarin RTR zich zou bewegen ook hadden. (Ondergetekende werkt, voor de duidelijkheid, inmiddels ook aan Reporters Online.)

Nog groter en duidelijker een tool zoals ‘Reach the Reporter’ zijn realtime-videotools als Periscope. Dat is evenwel weer juist een app die in handen is van een ‘burgerjournalist’ die ter plekke iets filmt. Maar, tijdens het filmen komt direct commentaar in beeld. Niet gerangschikt, maar in de basis wel een idee dat ook ten grondslag lag aan ons project. Interessant is bijvoorbeeld de VVD (ook geen media-bedrijf, dus) dat Kamerleden en andere politici op die manier zelf direct vragen laat beantwoorden.

In 2016 zien we steeds meer expliciete pogingen om het publiek te betrekken, en in gesprek te gaan. Zoals ooit elk shocklog leefde van de gemeenschap aan fanatieke lezers, zo willen steeds meer media de kracht van hun lezersschare of kijkerspubliek aanboren.

We bridged that gap between reporter and audience with Reach the Reporter. So can you.